Geleceğe yolculuk
"Bir insanı sevmekle başlar her şey."
→ Kürk Mantolu Madonna
“Seninle birlikte olunca zamanın nasıl geçtiğini fark etmiyorum. Çünkü seninle olmak, zamanı değil, anı yaşamayı öğretiyor. Ve işte tam bu yüzden; senin yanındayken her şey gerçek geliyor.”
AYNI ANDA
Bir sonbahar günüydü,
Gökyüzü hüzünle doluydu.
Yağmurdan kaçarken iki yürek,
Aynı anda kapıya dokundu.
Masa bir taneydi, söz iki,
Bakışlar buluştu bir anlığına.
Gülümsemeyle başlayan sessizlik,
Sıcacık bir sohbete dönüştü sonunda.
Kahve köpüğünde saklıydı kader,
Söz aralarına gizlenmişti umut.
Ne geçmiş vardı masada, ne gelecek,
Sadece o an, sadece o duruluk.
Gözlerin güven gibi duruyordu
Bir yabancıdan çok, tanıdık gibiydi.
Belki de bu, sıradan bir rastlantı değil,
Evrenin küçük bir işaretiydi.
Islanan saçlar kururken
İçlerinde bir şey yeşerdi sessizce.
O günün kokusu, o günün sözü
İki yürekte iz bıraktı derince.
Ve belki yıllar sonra bile
Yağmur başladığında birden
İkisi de o masayı hatırlayacak,
Ve “İşte o gün…” diyecek yeniden.